Blad-dóu-diable(-óuvale)
Aegilops geniculata
Poaceae Graminaceae
Àutri noum : Blad-dóu-diable, Blad-de-cougiéu, Trauco-sa, Blad-de-couguou.
Noms en français : Égilope ovale, Égilope à inflorescence ovale.
Descripcioun :Aquéu blad-dóu-diable, emé si lònguis arèsto trachis dins li tepiero seco e lis armas secarous. Es uno planto peludo d'en pertout emé de fueio rufo e uno lengueto facho de péu (fotò). L'espigo èi courteto, roundo e caup 2 à 3 espigueto emé à la baso un (de cop dous) avourtoun (fotò). Aegilops neglecta ié sèmblo proun, mai èi pu prim e mai long (espigo de 4 à 6 cm) emé de glumo, pèr l'espigueto d'en bas, de 2 o 3 arèsto (i'a tambèn 2 à 4 avourtoun) .
Usanço :Li blad-dóu-diable soun proche dis àvi fèr de nòsti blad cultiva. Soun adounc bon à manja, mai sara un pau long pèr n'en acampa li grano. Èron acampa en Sicilo à passa tèms.
Port : Erbo
Taio : 10 à 40 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Aegilops
Famiho : Poaceae
Famiho classico : Graminaceae
Ordre : Poales
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 1 à 3 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca (Si)
Autour basso e auto : 0 à 1200 m
Aparado : Noun
Mai à juliet
Liò : Tepiero seco
- Champ
- Ermas
Estànci : Termoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Mediterranenco-Touranieno
Ref. sc. : Aegilops geniculata Roth, 1797
(= Aegilops ovata L., 1753 )
Vióuleto-fèro
Viola canina
Violaceae
Autre noum : Palengo.
Noms en français : Violette des chiens, Pensée jaune.
Descripcioun :La vióuleto-fèro o di-chin, que trachis dins li pelouso séusouso, èi pas uno di proun coumuno au nostre aleva dins lis Aup marino. Fai partido dóu group de vióuleto sènso rouseto emé de tijo qu'an de long entre-nous. Se recounèis tambèn à sis estipulo pulèu grando e dentado e à soun esperoun jaunas. Li petalo soun pas gaire acoulourido. La subsp. de Prouvènço ié dison ruppii emé soun soun esperoun que mounto.
Usanço :Li flour de vióuleto soun manjadisso, li meiouro soun li mai perfumado, coume Viola odora o Viola suavis. Soun richo en vitamino C e A.
Port : Erbo
Taio : 5 à 40 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Viola
Famiho : Violaceae
Ordre : Malpighiales
Coulour de la flour :
Vióuleto
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 15 à 25 mm
Flourido : Printèms
Sòu : Si
Autour basso e auto : 200 à 1700 m
Aparado : Noun
Abriéu à jun
Liò : Pelouso acido
- Champino
- Esclargido
- Orle de bos
Estànci : Subremediterran à Subaupen
Couroulougi : Eurasiatico
Ref. sc. : Viola canina L., 1753